کوچش

زرهم را محکم تر میکنند، این را میفهمم، میفهمم که بعد از پشت سر گذاشتن هر اتفاق ناگوار انگار یک لایه به مقاومتم اضافه میشود، در اتفاقات مشابه دیرتر کم می آورم اما  روی دیگر سکه آن است که دلم بعد از هر کدام از این اتفاقات نازک تر و نازک تر خواهد شد، آنقدر که مثلا با دیدن یک جوجه گنجشک در سرما بخواهد اشک بریزد، انقدر که طاقت دیدن هیچ دردی از هیچ موجودی را نداشته باشد.