این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود

یاسریع الحساب

گاهی شب ها مثل مثلا امشب، به سرم می زند یک متن بلند بالا بنویسم و برایت بفرستم و خودم را در یک دردسر عمیق بیاندازم. گاهی فکر می کنم ارزش این دردسر را داری و لیاقت این فاجعه را دارم. یا گاهی فکر می کنم بی هوا سر راهت سبز شوم و ببینم واکنشت چیست. یا باز هم بنشینم و از خدا خواهش کنم ...

#ریحانه_کاف

سکوت کردی و این اول شنیدن بود

یَا خَیْرَ الْمُحْسِنِین

روزهایم را به سکوت میگذرانم،حالِ خوبی ست،جواب هایم از حد معمول کوتاه تر شده،گوله شده ام در خودم و فکر میکنم لاکِ لاک پشت بهترین جا برای اوست،خانواده ام احساس میکنند تلف شده ام، احساس میکنند این ره که من میروم به ترکستان است، اما من وقتی جلوی در دانشکده علوم انسانی ایستادم فقط لبخند زدم و زیر لب گفتم: کل شی یرجع الی اصله.

+برای خوبان نوشتن چنان طعمی دازد که دیگر دستم به از خود نوشتن میلی نشان نمیدهد.

الحمدلله و فقط همین!


این هم نامه چهارم:)